باغلاما یا دیوان ، جزو سازهای زهی مضرابی است ، که با یک مضراب پلاستیکی یا گاها با انگشتان دست  نیز نواخته میشود. سازهای مشابه دیگری هم از این خانواده وجود دارد ، که از نظر تکنیک و سبک با یکدیگر متفاوت هستند. از انواع ساز باغلاما ، میتوان به جورا ، تانبورا ، باغلاما دسته کوتاه  ، ساز دیوان و ساز میدان اشاره کرد. ریشه ساز باغلاما مربوط به مناطق ترک زبان است. سازهای زهی ای که در موسیقی مردمی ترک زبان استفاده میشود ، قدمتی در حدود 2000 سال دارد. باغلاما در موسیقی مناطق ترک زبان و کرد زبان بسیار رایج میباشد. دیوان حرفه ای ییلماز ، از مواد اولیه مرغوب با صدادهی و دوام مناسب ساخته شده است و برای نوازندگان حرفه ای ، سازی مناسب میباشد.

باغلامای دسته بلند ، با نام دیوان شناخته میشود. این ساز دارای 7 عدد سیم میباشد ، که به دسته های دو سیم ، دو سیم و سه سیم به صورت جدا تقسیم میشود. به طور معمول کوک باغلامای دسته بلند ، به ترتیب از پایین به بالا ، لا A ) ) ، ر ( D ) و سل ( G ) است. این کوک برای نواختن اکثر مقام ها و ترانه ها نیز قابل اجرا میباشد.

ویژگی های دیوان حرفه ای ییلماز

• کاسه این ساز از چوب پادوک ساخته شده است. چوب پادوک از برترین چوب های جهان است . این چوب در برابر پوسیدگی بسیار مقاوم است و از با دوام ترین چوب های سخت در جهان محسوب میشود.
• ارتفاع کاسه 40 سانتی متر و وزن ساز 2000 گرم میباشد.
• باغلاما ییلماز ، از نوع دسته بلند است. جنس بکار برده شده در دسته چوب ممرز میباشد. چوب ممرز ، چوبی نیمه سخت و نیمه سنگین است و دارای استحکام و مقاومت بالایی در برابر رطوبت و مواد شیمیایی میباشد.
• جنس صفحه ساز از چوب درخت کاج نوئل میباشد. درخت کاج نوئل از چوب های رایج در صنایع مختلف است ، این نوع کاج ، از درختان بومی مناطق شمالی زمین است و از استحکام و بافت مناسبی برای ساخت ساز برخوردار است.
• گوشی های ساز از جنس چوب رزوود میباشد. این چوب از کیفیت و دوام بالایی برخودار است و کوک ساز را به خوبی ثابت نگه میدارد.