ساز باستانی

یکی از قدیمی‌ترین سازهای زهی ایران و دنیا تنبور است. این ساز پیشینه ای بسیار طولانی در تاریخ و تمدن ایرانیان دارد. مستندات زیادی در رابطه با قدمت بالای این ساز وجود دارد از جمله سنگ نگاره‌ها و اشارات شاعران قدیمی به این ساز در اشعارشان. تنبور دسته ای بلند با 14 پرده دارد. داشتن چهارده پرده و عدم وجود نیم پرده در این ساز باعث شده تا یک ساز بسیار خاص باشد زیرا اکثر سازهای ایرانی دارای ربع پرده می‌باشند. تنبور کاسه ای نسبتا بزرگ دارد و صدای بلندی تولید می‌کند. نوازندگی با این ساز در نواحی مختلف ایران رواج دارد و طرفداران خاص خودش را دارد. این ساز معمولا با چوب‌های گردو و توت ساخته می‌شود.

تنبور حسینی

تنبور حسینی یک مهر به شیوه ترکه ای ساخته شده است. کاسه این تنبور از جنس چوب توت و گردو ساخته شده و دسته آن چوب گردو است. با اینکه قیمت تنبور های حسینی پایین است اما کیفیت بسیار خوبی دارند. این تنبورها برای افرادی که به تازگی شروع به نوازندگی کرده‌اند و یا می‌خواهند به نوازندگی بپردازند گزینه‌های بسیار خوبی هستند. دسته گردو استحکام بسیار مناسبی در برابر فشار و اب و هوا دارد و به راحتی تاب بر نمی‌دارد. کاسه چوب توت تنبور حسینی یک مهر صدایی گرم تولید می‌کند که برای هر شنونده ای جذاب است.