آشنایی یا ساز عود 

اگر با ساز عود آشنایی زیادی ندارید لازم است بدانید ظاهر کلی آن به شکل گلابی است. قسمت بزرگ آن یعنی کاسه معمولا از جنس چوب های درخت توت ، افرا ، کاج ، گردو و … ساخته میشود. از مهمترین قسمت های عود دسته و صفحه انگشت گذاری ساز است که محل انگشت گذاری نوازنده و نواختن نت ها است. ساز عود عموما 10 تا 13 سیم است. این سیم ها به وسیله گوشی هایی که در انتهای بدنه قرار دارند کوک میشوند. برای کوک کردن ساز لازم است که تجربه و اطلاعات کافی داشته باشید چراکه کوک بیش از حد منجر به پاره شدن سیم ها میشود.

اصطلاحا به سازهایی مانند عود که با یه مضراب نواخته میشوند ، سازهای زهی ، زخمه ای میگویند. تعیین کننده شکل و جنس مضراب ها ، نوع ساز است. برای نواختن عود معمولا از یک مضراب پلاستیکی استفاده میشود.

مشخصات عود سعید

استفاده از بهترین متریال در ساخت عود سعید ، آن را تبدیل به یک گزینه مناسب برای افراد مبتدی تا حرفه ای کرده است. علاوه بر به کار گیری استاندارد های لازم در ساخت ، از چوب های گردو و اسپروس برای قسمت های کاسه و صفحه رویی استفاده شده که باعث شده صدای آن به طور کامل واضح و پر حجم به گوش برسد. ویژگی های این عود نیازهای مهم یک نوازنده مبتدی یا نیمه حرفه ای را میتواند به طور کامل بر طرف کند.

عود در موسیقی سنتی

افرادی که به سراغ نواختن عود میروند معمولا به سبک هایی در موسیقی سنتی ایرانی ، عربی یا ترکیه ای علاقه دارند. در موسیقی ایرانی عود نقش مهمی در گروه های موسیقی داشته و زیبایی و یکپارچکی مناسبی به صدای سازها میبخشد. به طور کل حضور یک ساز بیس در ترکیب بندی سازها باعث تکامل طیف صدایی سازها میشود و در گوش نوازی آن تاثیر بسزایی دارد. همچنین در بسیاری از تکنوازی ها و دو نوازی ها ساز عود حضور پر رنگی داشته و صدای منحصر به فرد و گرم آن در بین دیگر سازهای سازهای سنتی ایرانی کاملا قابل تشخیص است.