پری امپ کارت صدا در مقابل پری امپ استودیویی

پری امپ‌ها و کارت صداها دو جزء بسیار مفید در تنظیم و ضبط هستند. این دستگاه‌ها اغلب گروه بندی می‌شوند و این می‌تواند باعث سردرگمی در مورد اهداف، عملکرد و قابلیت‌های آن‌ها شود. اگرچه در واقع شباهت‌های مشترک بین پری امپ و کارت صدا وجود دارد، این دو دستگاه نقش‌های کاملاً متفاوتی را در محیط ضبط انجام می‌دهند. در این مقاله، تفاوت‌های پری امپ کارت صدا در مقابل پری امپ استودیویی را توضیح خواهیم داد و به جزئیات هر دستگاه و نحوه استفاده از آن‌ها برای بهبود فرآیند ضبط، خواهیم پرداخت.

در ادامه با سازکالا همراه باشید.

پری امپ استودیویی چیست؟

پری امپ‌های استودیویی اجزای ضروری برای ضبط صدا هستند، اما مطمئناً مزایای بی شماری را ارائه می‌دهند که آن‌ها را به یک دستگاه مکمل و مفید برای استودیوی شما تبدیل می‌کند. هدف اساسی این دستگاه‌ها تقویت سیگنال‌های low-level تا line level بهینه است.

هنگامی که از میکروفون برای ضبط استفاده می‌شود، سیگنالی که توسط میکروفون تولید می‌شود، بسیار ناچیز است و نمی‌توان آن را با موفقیت توسط دستگاه ضبط دریافت کرد. بنابراین، سیگنال برای بهره بری و قابل شنیدن شدن، نیاز به تقویت دارد.

در اکثر موارد، میکروفون‌ها برای رسیدن به line level حدود ۳۰ تا ۶۰ دسی‌بل تقویت اضافی نیاز دارند. اگر این تقویت اتفاق نیفتد، سیگنال دریافت شده برای DAW یا سایر نرم افزارهای ضبط، بسیار ضعیف و تقریبا بی صدا خواهد بود.
اینجاست که پری امپ وارد صحنه می‌شود. یک پری آمپلی فایر، سیگنال را از میکروفون می‌گیرد، میزان لازم برای تقویت را برای آن فراهم می‌کند و سپس آن را به دستگاه ضبط می‌فرستد. به همین ترتیب، ابزارهای الکترونیکی نیز برای رسیدن به line level نیاز به تقویت دارند.

انواع پری امپ های اختصاصی

پری امپ‌های اختصاصی زیادی وجود دارند که به طور خاصی برای گیتارهای بیس، الکتریک، ووکال، کیبورد و درام طراحی شده اند. سازها، در مقایسه با میکروفون‌ها نیازمند تقویت صدای کمتری می‌باشند. معمولا چیزی حدود ۲۵dB. نکته مهم این است که همه پری امپ‌ها به یک شکل عمل نمی‌کنند. هدف اصلی این دستگاه بالا بردن سطح سیگنال با کمترین دیستورشن ممکن است.

روش مورد استفاده برای دستیابی به این امر از مدلی به مدل دیگر متفاوت است. به عنوان مثال، یک پری امپ گیتار بیس میزان دقیق افزایش مورد نیاز برای آن ساز را فراهم می‌کند. احتمالاً برای بهبود تن کلی نیز به صدا رنگ و گرمای خاصی اضافه می‌شود.

از طرف دیگر، یک پری امپ هدفون، عملکرد حیاتی تقویت سیگنال ارسال شده از یک DAC (مبدل دیجیتال به آنالوگ) را انجام می‌دهد تا بتوان آن را با حداقل رنگ اضافه شده توسط هدفون دریافت کرد.

بنابراین پری امپ‌هایی وجود دارند که به سادگی عملکرد تقویت را انجام می‌دهند، و موارد پیچیده‌تر دیگری نیز وجود دارند که برای تغییر صدا استفاده می‌شوند. به همین دلیل، پری آمپ‌ها، هم دستگاه‌های داینامیکی هستند و هم دستگاه‌های تغییر دهنده صدا.

در ادامه مقاله پری امپ کارت صدا در مقابل پری امپ استودیویی با ما همراه باشید.

 کارت صدا چیست؟

کارت صدا قطعه جدایی ناپذیری از تجهیزات برای هر شکلی از ضبط موسیقی دیجیتال هستند. مگر اینکه دسترسی به میز میکس آنالوگ قدیمی را داشته باشید در غیر این صورت به احتمال زیاد به یک کارت صدا برای ضبط نیاز خواهید داشت.

برخلاف پری امپ، که وظیفه تقویت سیگنال low-level و رنگ آمیزی بالقوه صدا را انجام می‌دهد، پری امپ کارت صدا در واقع مسئول ارسال سیگنال به DAW یا نرم افزار شماست. این کار را با گرفتن خروجی از یک میکروفون، ساز یا پری امپ و ارسال سیگنال به نرم‌افزار انجام می‌دهد، جایی که می‌توان آن را به عنوان شکل موج آنالوگ مشاهده کرد و شنید.

ویژگی مشترک کارت صدا ها

کارت صداها اشکال و اندازه‌های مختلفی دارند، اما ویژگی‌هایی وجود دارد که همه آن‌ها به اشتراک گذاشته می‌شوند.

از جمله این اشتراکات عبارتند از:

• ورودی ها
• خروجی ها
• تنظیم کننده های گین
• خروجی هدفون
• فانتوم پاور

تعداد ورودی‌های موجود در یک کارت صدا معمولاً به طور مستقیم با مبلغ آن مرتبط است. رابط‌های پیچیده‌تر، ورودی‌های فراوانی را ارائه می‌دهند، در حالی که مدل‌های پایه‌تر ممکن است فقط یک یا دو ورودی داشته باشند.

مزیت داشتن چندین ورودی این است که به شما امکان می‌دهد منابع صوتی جداگانه را به طور همزمان ضبط کنید. اگر فقط وکال یا گیتار را ضبط می‌کنید، رابطی با تنها یک ورودی خوب است، اما اگر نیاز به استفاده از دو میکروفون داشتید، دیگر آن کارت صدا برای شما مناسب نیست.

برای مثال، ضبط درام‌ها، معمولاً به چندین میکروفون نیاز دارند تا همه به طور همزمان تنظیم شوند و همزمان ضبط شوند. یک کارت صدا مناسب به ورودی‌های کافی برای تسهیل این امر نیاز دارد.

کارت صداهای مدرن از طریق USB یا Thunderbolt به رایانه یا لپ تاپ متصل می‌شوند. معمولاً برای عملکرد موفقیت آمیز کارت صدا، باید از طریق نصب درایور به سیستم معرفی شوند.

مطلب پیشنهادی: نحوه نصب کارت صدا

تفاوت پری امپ کارت صدا در مقابل پری امپ استودیویی

هنگامی که عملکردهای پری امپ و کارت صدا را تجزیه و تحلیل می کنیم، بسیار آسان است که بفهمیم چرا این دو دستگاه اغلب با هم گروه بندی می‌شوند. آن‌ها هر دو جزو ضرورت‌های ضبطی هستند که در آن از میکروفون استفاده می‌شود.

تفاوت‌های اصلی این دو دستگاه به شرح زیر است:

یک کارت صدا به عنوان دستگاه تنظیم ضبط شما استفاده می‌شود. سیگنال را از یک میکروفون یا ساز دریافت می‌کند و آن را تحت یک فرآیند تبدیل قرار می‌دهد تا بتوان آن را در یک DAW ویرایش کرد.

پری امپ‌ها اغلب در ورودی کارت صداها تعبیه می‌شوند، اما آن‌هایی که به صورت مستقل هستند، قابلیت ضبط صدا را ندارند. پری امپ‌های خارجی برای تقویت سیگنال یا افزودن رنگ عالی هستند.

یکی از ویژگی‌هایی که در هر پری امپ و کارت صداها مشترک هست، این است که به طور کلی، هر چه بیشتر هزینه کنید، به صدای با کیفیت‌تری دسترسی خواهید داشت. در واقع، برخی از مردم ممکن است صدایی را که یک پری امپ یا کارت صدای ارزان قیمت تولید می‌کند دوست داشته باشند. بالاخره یک موضوع ذهنی است.

اگر می‌خواهید به تمیزترین و دقیق‌ترین صدای ساز یا میکروفون خود دست یابید، سرمایه‌گذاری برای یک کارت صدا که دارای پری امپ‌های با کیفیت بالا باشد، ضروری است.

نتیجه

هم پری امپ‌ها و هم کارت صداها نقش‌های حیاتی ای را در هر استودیوی ضبط، ایفا می‌کنند. نکته شگفت انگیز در مورد عصر مدرن ساخت موسیقی، این است که هر کسی می‌تواند به کارت صدا دسترسی پیدا کند و بلافاصله شروع به خلق آثار کند. در سال‌های گذشته، می‌بایست کم کم مجموعه ای از پری امپ‌ها را جمع آوری کرد که همگی برای سازهای مختلف یا انواع میکروفون مناسب باشند. آن‌ها تفاوت زیادی در ضبط‌ها ایجاد می‌کنند.