در رابطه با میکروفون های کاندنسر دیافراگم کوچک که به عنوان یک ست دوتایی (جفت) میکروفون عرضه می‌شوند. احتمالاً با اصطلاحات “جفت همسان” یا “جفت استریو” مواجه شده‌اید. این اصطلاحات در واقع به چه معنا هستند؟
دلیل طراحی گران میکروفون های دوتایی
طراحی‌های جدید که به کمک کامپیوتر انجام می‌شود و انجام پروسه‌های استاندارد این را تضمین می‌کند که مشخصات الکترونیکی از آن‌چه در ۳ دهه گذشته بوده‌اند، از کیفیت بالاتری برخوردار هستند. با این وجود، هر دو میکروفونی که از خط تولید یک کمپانی خارج می‌شود، نمی‌تواند این اطمینان را بدهد که از یک سطح توان الکترونیکی برخوردار هستند.
بعضی از کمپانی‌ها پروسه را به مرحله بعدی رساندند و با آزمایش‌هایی تلاش کردند که تحمل اجزای این محصولات را به یک اندازه برسانند. این کار موجب می‌شود که کپسول‌ها یا دیگر اجزا که به سطح مورد نظر آن‌ها نمی‌رسد دور انداخته شود.
قدم‌های اضافی در پروسه ساخت باعث می‌شود که شما هزینه زیادتری را برای یک جفت میکروفون نسبت به یک میکروفون تکی پرداخت کنید. به اضافه این روندها، میکروفون‌های جفت معمولا با یک جعبه حمل و نقل درجه یک به همراه شاکمونت و پایه مخصوص استریون ارائه می‌شود.
ولی چرا این همه هیاهو در مورد مشخصات آن‌ها وجود دارد؟ آیا دو میکروفون مشابه توان ثبت تصویر استریو موثر را در صورت جفتی نبودن نخواهند داشت؟ شاید، ولی رضایت شما با چنین چینشی بستگی به میزان سختگیر بودن شما در این موارد دارد. شاید میکروفون‌های تکی که به صورت دوتایی استفاده می‌شوند مورد پسند مهندسین صدا با گوش‌ها و علم فوق العاده شان نسبت به موسیقی نباشد.
دلیل این همه هیاهو چیست؟
عکس تشبیه خوبی ارائه می‌دهد. بگذارید بگوییم شما با دوخت تصاویر به طور همزمان توسط دو دوربین دیجیتال با لنز قابل تعویض می‌خواهید یک پانوراما ایجاد کنید. (بله، ما می‌دانیم که تلفن‌های هوشمند و دوربین‌های پیشرفته می‌توانند این کار را به صورت خودکار انجام دهند، اما ما را تحمل کنید.) عکاسان در میان ما با دو سه پایه محکم (و ترجیحاً یکسان) شروع می‌کنند.
در مرحله بعدی، شما دو بدنه دوربین DSLR یکسان را انتخاب کرده و به طور یکسان تنظیم می‌کنید تا بالاترین وضوح را به دست آورند. شما می‌توانید آن‌ها را با دو لنز یکسان قرار دهید. با استفاده مکرر ما از کلمه “یکسان”، می‌بینید که با این کار کجا می‌رویم.
شما نمی‌توانید از DSLR پیشرفته برای ضبط سمت چپ تصویر و یک دوربین کمتر قابل احترام برای سمت راست تصویر استفاده کنید زیرا می‌خواهید کیفیت تصویر یکسان باشد. و با همین رمز، از دو لنز با فاصله کانونی متفاوت استفاده نمی‌کنید.
شما می‌خواهید همه چیز یکسان باشد. و همین‌طور در ضبط صدای استریو. سمت چپ و راست یک تصویر استریو حاوی اطلاعات منبع مشترک ضبط شده توسط میکروفون‌های مربوطه است. تفاوت‌های زمان بندی / فازی کسری بین این دو چیزی است که حس واقع گرایی فضایی را به تصویر استریو می‌بخشد.
واگرایی‌های جزئی در مشخصات بین دو طرف چپ و راست یک تصویر استریو می‌تواند برای این چیدمان ظریف مضر باشد و جزئیات واضحی را که همه ما به دنبال آن هستیم، ناقص کند. به همین دلیل است که یک جفت میکروفون جفت منطبق بهترین گزینه برای ثبت یک تصویر استریو عالی است.
در ادامه مقاله بررسی میکروفون های جفت (دوتایی) با ما همراه باشید.
ثبت تصویر استریو بی نقص
بیشتر مهندسین حرفه‌ای دقت بالایی را هنگام ضبط از یک منبع صوتی در حالت استریو به خرج می‌دهند. مواردی مانند پیانو گرند، درامز اوورهد، میکروفون‌های اتاق یا گیتار استریو، به عنوان مواردی که به صورت استریو باید مولتی ترک و مولتی مایک بشوند محسوب می‌شوند.
هنوز مهم‌تر از این موارد ضبط است که کاملاً به یک جفت همسان (یا یک میکروفون استریو) متکی است و از “میکروفون های کمکی” که معمولاً برای سازهای مختلف استفاده می‌شوند. اگر به نظر می‌رسد این رویکرد محدودیتی غیر ضروری داشته باشد، پس بخاطر داشته باشید که هرچه از میکروفون کمتری استفاده کنید، تداخل فاز کمتری در ضبط شما وجود دارد.
تکنیک‌های محبوب میکروفون استریو مانند جفت فاصله (AB)، XY و حالت ORTF به جفت‌های هم راستا (AB) یا کاردیوئید (XY ،ORTF) متصل می‌شوند، در حالی‌که Blumlein (به نام مهندس EMI آلن بلوملین، که حق اختراع ثبت شده است) یک تکنیک XY است که از دو میکروفون دو طرفه همسان (شکل ۸) استفاده می‌کند.
با استفاده از این تکنیک‌ها می‌توان انواع مختلفی از وقایع صوتی را به طور موثر ضبط کرد، اما قرار دادن میکروفون (و آکوستیک اتاق) بسیار مهم است. برای منابع بزرگ‌تر مانند ارکسترهای سمفونیک، معمولاً از یک جفت فاصله دار با میکروفون مرکزی برای پر کردن و تقویت تصویر میانی استفاده می‌شود، مانند آرایه قابل احترام درخت دکا، که از سه میکروفون همه کاره (یکسان) استفاده می‌کند.
میکروفون های استریو: جفت نهایی همسان؟
به استثنای جفت فاصله، سایر تنظیمات ذکر شده در پاراگراف قبلی یا تصادفی (به معنای همان صفحه، مانند XY Blumlein) یا تقریباً همزمان (ORTF) است، که به مجاورت کپسول‌ها با یکدیگر اشاره دارد آرایه میکروفن در گروه همزمانی، یک جایگزین برای یک جفت میکروفون خازنی همسان، میکروفون استریو است – که ممکن است این جفت نهایی همسان باشد.
میکروفون‌های کاندنسر استریو و ریبون دارای دو کپسول یا عناصر روبان با موقعیت مناسب هستند و همان‌طور که انتظار دارید، آن‌ها به طور معمول در تحمل فشارهای صوتی کوچک قرار می‌گیرند.
برخی از پیچیده‌ترین میکروفون‌های استریو الگوهای پیکاپ متعددی را ارائه می‌دهند، همانند مدل‌های بالارده مونورال خود، و حتی مدل‌هایی وجود دارد که موقعیت کپسول از راه دور را برای گسترش یا باریک کردن زمینه استریو از اتاق کنترل ارائه می‌دهند.
چینش تصادفی دیگری که قبلاً ذکر نشده است زیرا شامل استفاده از میکروفون با دو الگوی قطبی متفاوت است – کاردیوئید و شکل ۸ – میانه است (M-S). اگر از میکروفون کاردیوئید و دو طرفه استفاده می‌کنید، تطبیق آن‌ها ممکن است بی ربط به نظر برسد، اما به خاطر داشته باشید که خطی بودن پاسخ به فرکانس بین دو میکروفون بسیار مهم است.
خط میانی به یک مرحله اضافی از تولید پس از آن نیاز دارد (رمزگشای M-S یا خلاصه ای معادل در DAW شما)؛ با این وجود، این تکنیک بخاطر مرحله بندی منسجم و سازگاری یکپارچه کاملاً محبوب و با ارزش است. اگر این روش برای شما منطقی است، پس امکان استفاده از میکروفون استریو را با عناصر کاردیوئید و شکل ۸ مطابقت داده شده که به طور خاص برای ضبط در وسط طراحی شده‌اند، در نظر بگیرید.
سخن آخر
در این مقاله به بررسی میکروفون های جفت (دوتایی) پرداختیم و هرچه را که نیاز به دانستن آن راجع به میکروفون های دوتایی بود توضیح دادیم. درصورت نیاز به اطلاعات بیشتر با کارشناسان سازکالا تماس حاصل فرمایید.
