در حالی که کابل ها ممکن است جذابترین قسمت کار شما نباشند، درک نحوه عملکرد آنها و اینکه در هنگام خرید به چه نکاتی توجه کنید، بسیار مهم است. این مقاله سازکالا راهنمای خرید کابل را در اختیار شما قرار داده است و به شما کمک میکند تا تمام کابلهای صوتی ورودی و خروجی را انتخاب کرده و کابلهای مناسب را برای هدف خود انتخاب کنید.

کابلهای بالانس و غیر بالانس
کابلهای غیر بالانس
کابلهای غیر بالانس دارای دو سیم هستند که یکی سیگنال را انتقال میدهد و دیگری سیم زمین که به یک روکش عایق متصل است. کابلهای ساز معمولا غیر بالانس هستند، مانند کابل گیتار. از آنجا که کابلهای غیر بالانس طولانی، بیشتر در معرض نویز هستند و به علت بالانس نبودنشان این نویز روی سیگنالی که از آن کابل عبور میکند تاثیر میگذارد، طول آنها در حالت ایده آل باید زیر ۲۵ فوت نگه داشته شود. از نمونه سر فیشهای غیر بالانس میتوان به TS یا RCA اشاره کرد.
کابلهای بالانس
در کابلهای بالانس برخلاف کابلهای بالانس، یک سیم اضافه با نام سیگنال منفی وجود دارد. در کانکشن بالانس سیگنال ما به دو قسمت تقسیم میشود، به گونه ای که تفاوت بین این دو سیم سیگنال اصلی ما را تشکیل میدهد. در شرایطی که دو سیم سیگنال مثبت و منفی نویز را به یک اندازه دریافت کنند نویز روی سیگنال تاثیری نمیگذارد.( به یاد بیاورید که تفاوت بین دو سیم مثبت و منفی سیگنال اصلی ما را تشکیل میدهد) برای اینکه سیمهای مثبت و منفی به یک اندازه نویز را دریافت کنند آنها مانند شکل زیر به هم میپیچانند. از جمله سرفیشهای بالانس میتوان به TRS یا XLR اشاره کرد.

از آنجایی که کابلهای بالانس نویز را به راحتی کنسل میکنند، برای کابل کشیهای طولانی یا مواقعی که نویز بسیار میتواند آسیب رسان باشد از کابلهای بالانس استفاده میکنیم. مانند اتصالات میکروفون یا اسپیکرهای اکتیو برای استیج.
چهار مدل کابل محبوب صدا
هدف اصلی یک کابل انتقال سیگنال الکتریکی از یک مکان به مکان دیگر بدون کاهش سیگنال یا ایجاد نویز است. انواع آن ظاهراً بی پایان هستند و هریک مشخصات و ویژگیهای منحصر به فرد خود را دارا هستند.
در نهایت، شما کابلهایی میخواهید که انعطاف پذیر، بادوام و دارای سخت افزار با کیفیت و اتصالات به خوبی لحیم کاری شده باشند. شما باید بر اساس نیاز خود طول کابل را انتخاب کنید، زیرا هرچه طول کابل بیشتر باشد، مستعد نویز و افت کیفیت سیگنال است.
از نظر عملکرد، چهار نوع اصلی کابل وجود دارد:
- کابلهای ساز
- کابلهای پچ
- کابلهای میکروفون
- کابلهای اسپیکر
کابل های ساز
کابلهای ساز برای حمل سیگنالهای ولتاژ پایین طراحی شدهاند و اغلب دارای اتصالات یک چهارم اینچی هستند. بسته به محل قرارگیری جک خروجی بر روی دستگاه شما، ممکن است یک جک نر با اتصال مستقیم یا زاویه قائم بخواهید. هنگام تصمیم گیری در مورد طول خرید کابل، به خاطر داشته باشید که کابلهای طولانی بیشتر مستعد ایجاد تداخل هستند.
کابل های پچ
به طور کلی هر کابل را که اجزای مختلف را به هم متصل میکند کابل پچ نام دارد، آنها اغلب طول بسیار کوتاهی دارند و ممکن است در PA یا تنظیمات ضبط برای اتصال دنده یا اتصال پدالهای جلوه ای به یکدیگر در زنجیره سیگنال استفاده شوند. بسته به هدف آنها ممکن است انواع مختلفی از اتصالات از جمله XLR، تلفن ۱/۴ اینچی، TRS یا RCA داشته باشند.

کابل های میکروفون
کابلهای میکروفون محافظت شده و بالانس هستند و معمولاً در یک طرف آن یک کانکتور نر XLR و در طرف دیگر آن یک کانکتور ماده XLR وجود دارد. برخی کابلهای میکروفون دارای یک TRS، یک مینی فیش یا یک کانکتور USB در انتهای تحویل برای اتصال مستقیم به کارت صدای رایانه، DAW یا دستگاه ضبط دیجیتال هستند. علاوه بر اتصال میکروفون به سیستم صوتی، کابلهای میکروفون اغلب به عنوان کابلهای پچ بلندتر و متعادل استفاده میشوند – برای مثال اتصال برد میکسر به بلندگوهای قدرتمند.
کابل های اسپیکر
کابلهای اسیکر بالانس و محافظت شده هستند. معمولا در استودیوها و یا سالنهای بزرگ از آنها استفاده میشوند که معمولا یک سر نری TRS و یک سر نری XLR یا مانند کابل میکروفون یک سر نری XLR و یک سر مادگی XLR دارند. آنها غالبا برای متصل کردن کارت صدا به اسپیکر مانیتورینگ و یا لینک کردن دو یا چند اسپیکر با یکدیگر به کار میروند.
اتصالات آنالوگ
در اینجا نگاهی سریع به شش نوع متداولترین کانکتورهایی که در انتهای همه این کابلها پیدا خواهید کرد، میبینید: TS ،RCA، بنانا پلاگ و Speakon برای اتصالات نامتعادل، و TRS و XLR برای اتصالات متعادل. ما همچنین چندین اتصال کمتر معمول را وارد کردهایم که ممکن است به آنها برخورد کنید.
TS
TS مخفف اتصالات “Tip، Sleeve” است. موجود در پیکربندی ¼ ”و ⅛” ، آنها دارای دو سیم برای عملکرد غیر بالانس هستند. یک حلقه عایق بین نوک، محل اتصال سیم سیگنال و Sleeve، محل اتصال زمین (معمولاً محافظ) وجود دارد. کانکتورهای TS اغلب به عنوان “اتصالات یک چهارم اینچی” (اشاره به قطر Sleeve) یا “جکهای تلفن” (زیرا در ابتدا برای تابلوهای تلفن ساخته شده بودند) نامیده میشوند. کابلهای TS همچنین ممکن است به عنوان “کابلهای گیتار” یا “کابلهای ساز” شناخته شوند.

TRS
اتصال “Tip, Ring, Sleeve” شبیه یک کانکتور استاندارد TS است، اما دارای یک قسمت اضافی روی سرفیش به نام “Ring” است. این طرح امکان اتصال دو سیم، به علاوه یک زمین (معمولاً محافظت شده) را میدهد. از این کابلها برای کابلهای بالانس، استریو و به عنوان یک کانکتور واحد که سیگنالهای ورودی و خروجی را کنترل میکند، استفاده میشود. اتصالات TRS اغلب در کابلهایی که به عنوان جک اتصال دهنده میکسر استفاده میشوند که سیگنالهای ورودی را با یک سیم و سیگنالهای خروجی را با دیگری هدایت میکنند، یافت میشوند.

در ادامه مقاله راهنمای خرید کابل با ما همراه باشید.
RCA
اتصالات RCA بیشتر در تجهیزات استریو استفاده میشود. در سیستمهای PA اغلب از آنها برای اتصال دستگاه پخش سی دی استریو یا سایر وسایل الکترونیکی مصرفی به برد استفاده میشود. آنها معمولاً از یک جفت سیم تشکیل شدهاند که با انتهای جداگانه رنگی برای کانالهای چپ و راست در دستگاههای استریو کدگذاری شده است. آنها همچنین با ورودی و خروجیهای aux و tape استفاده میشوند. برخی از میکسرها دارای خروجی RCA برای اتصال به دستگاه ضبط هستند. کابلهای RCA همچنین ممکن است در دستگاههای S/PIDF استفاده شوند (در زیر انواع کانکتورهای دیجیتال مورد بحث قرار گرفته است).
“RCA” مخفف شرکت رادیویی آمریکا میباشد، شرکتی که این طرح را در دهه ۱۹۴۰ معرفی کرد. اتصالات RCA گاهی اوقات به عنوان “اتصالات فونو” نیز شناخته میشوند زیرا از آنها برای اتصال گرامافون استفاده میشود.

اتصال بنانا
دوشاخههای بنانا کانکتورهای دو شاخه ای هستند که برای اتصال ایمن سیمهای صوتی به امپ، اسپیکرها و سایر وسایل صوتی استفاده میشوند. سیمهایی که در اتصالات بنانا استفاده میشوند به جای لحیم کاری با پیچهای قفل کننده ثابت میشوند، که در صورت نیاز به تعمیر، میتوان سریع این کار را انجام داد.

اتصالات Speakon
اتصالات Speakon برای اتصال اسپیکرها، امپها و مانیتورها به سیستم PA استفاده میشود. آنها بیش از اتصال دهندههای TS و پلاگ بنانا محبوبیت دارند، زیرا در محل خود قفل میشوند و بنابراین نمیتوان آنها را به طور تصادفی قطع کرد.
“Speakon” یک علامت تجاری ثبت شده از Neutrik است، اما شرکتهای دیگر محصولات همسانی تولید میکنند، که اغلب به عنوان “اتصالات پیچشی” شناخته میشوند.

XLR
کانکتورهای XLR دارای سه پین مثبت، منفی و زمینی هستند. آنها بیشتر در کابلهای میکروفون استفاده میشوند، اما میتوانید آنها را در کابلهای پچ متعادل و تجهیزات روشنایی با قابلیت DMX نیز مشاهده کنید.

مینی جک ۱/۸
این جکها میتوانند TS یا TRS باشند. آنها اغلب در تجهیزات ضبط دیجیتال و کارتهای صدا که در آن جک کوچک مورد نیاز است استفاده میشود. آنها همچنین در هدفونهای سبک وزن و بسیاری از وسایل الکترونیکی مصرفی استفاده میشوند.
D-Subminiature
شناخته شده به عنوان “D-Sub”، مخفف D-Subminiature، این اتصالات چند پینی هستند که معمولاً در تجهیزات صوتی حرفه ای آنالوگ و دیجیتال استفاده میشوند. کانکتورهای D-Sub دارای تنظیمات ۹- ، ۱۵- ، ۲۵- ، ۳۷- و ۵۰ پین هستند. اندازه DB25 D-Sub معمولاً توسط برخی از مارکهای صوتی (Tascam و دیگران) برای ورودی/خروجی آنالوگ/دیجیتال استفاده میشود. میکسرهای مکی از استاندارد DB25 برای اتصال به کارت صدای FireWire استفاده میکنند. اتصالات DB25 در برخی از کارهای صوتی برای اتصالات آنالوگ، به ویژه در مواردی که از استاندارد Tascam استفاده میکنند، استفاده میشود.

مطلب پیشنهادی: راهنمای جامع استفاده از تجهیزات استودیویی آنالوگ
سخن آخر
در این مقاله راجع به راهنمای خرید کابل صحبت کردیم. برای کسب اطلاع بیشتر با مشاورین ما در کامنت درمیان بگذارید.