هیچ چیز به این اندازه جذاب و هیجان انگیز نیست که وارد یک استودیوی موسیقی پر از تجهیزات آنالوگ شوید. برای مهندسین صدا و افرادی که در زمینه میکس و مسترینگ فعالیت می‌کنند، تجهیزات آنالوگ صدای خاصی را تولید می‌کنند و همین موضوع نیز باعث می‌شود تا این افراد، علاقه بسیار زیادی به این تجهیزات داشته باشند. اما اگر شما وارد چنین استودیویی شدید و یا یک یونیت آنالوگ برای استودیوی خود تهیه کردید، چگونه باید از آن استفاده کنید؟ در مقاله راهنمای جامع استفاده از تجهیزات استودیویی آنالوگ قصد داریم تا به طور جامع و کامل نحوه اتصال این تجهیزات را به سیستم کامپیوتری و نرم افزار میزبان را به شما آموزش دهیم تا بتوانید با استفاده از آن‌ها، به صدای مورد نظر خود دست پیدا کنید.
در ادامه با ما همراه باشید.
یکی از نکاتی که باید از ابتدا در نظر داشته باشید این است که تمامی افکت‌ها و پلاگین‌هایی که ما در دنیای دیجیتالی برای میکس آهنگ‌های خود از آن استفاده می‌کنیم، در واقع شبیه سازهایی از تجهیزات آنالوگی هستند که سال‌ها پیش در استودیوهای معتبر دنیا مورد استفاده قرار می‌گرفته است. اکثر اکولایزرها، کمپرسورها، لیمیترها، دیلی‌ها و ریورب‌ها شامل این موضوع می‌شوند.
بنابراین پیش از آن که فکر کنید که صدای تجهیزات مورد نظر خود را تنها می‌توانید از تجهیزات آنالوگ دریافت کنید، باید بدانید که شرکت‌های مختلفی با تولید پلاگین‌های شبیه ساز، این امکان را برای شما فراهم کرده اند تا بدون نیاز به تجهیزات آنالوگ، بتوانید صدایی نزدیک به این محصولات را در اختیار داشته باشید.
حال به سراغ راهنمای جامع استفاده از تجهیزات استودیویی آنالوگ برویم و قدم به قدم، راهکار دقیق و درست راه اندازی و استفاده آن‌ها در نرم افزار میزبان را مرور کنیم.
قدم اول: Gain Staging درست
برای آن که بتوانید صدایی حرفه ای و بدون نویز از تجهیزات خود به دست آورید، باید به Gain Staging درست دقت ویژه ای داشته باشید. Gain Staging به شکل ساده، تنظیم مقدار گین درست در سیگنال می‌باشد که در ضبط، میکس و به خصوص استفاده از تجهیزات آنالوگ اهمیت بسیار زیادی دارد.
اگر Gain Staging درستی انجام ندهید، دو حالت به وجود می‌آید. یا سیگنال شما نسبت به نویز داخلی یونیت آنالوگ اختلاف کمی خواهد داشت و همین موضوع باعث می‌شود تا لاینی که به استفاده از یونیت خود پرینت کرده اید، صدایی با نویز بسیار بالا داشته باشد.
حالت دیگر نیز این است که سیگنال در داخل یونیت کلیپ کند و همین موضوع باعث می‌شود تا مقداری دیستورشن و سچوریشن به صدا اضافه شود. نکته ای که باید در نظر داشته باشید این است که گاهی این موضوع خوشایند است و دیستورشن به دست آمده صدا را زیباتر می‌کند و گاهی نیز باعث از بین رفتن جزئیات مورد نیاز در صدا می‌شود.
قدم دوم: تعیین کردن مقدار تاخیر و از بین بردن آن
بسته به نرم افزار میزبانی که از آن استفاده می‌کنید، تمامی تجهیزات آنالوگی که از آن‌ها استفاده می‌کنید به گونه ای ساخته شده اند که استفاده از آن‌ها موجب تاخیر در صدا می‌شود. در برخی از این نرم افزارها، این امکان وجود دارد تا با استفاده از پلاگین خاص و همچنین محاسبه مقدار تاخیر، بتوانید صدایی دقیق و بدون ایراد در اختیار داشته باشید.
برای این کار، نرم افزارهای میزبان از یک پلاگین به خصوص استفاده می‌کنند که مقدار تاخیر را بر اساس سمپل می‌سنجند و در مقابل، این تاخیر را از بین می‌برد. در دیگر نرم افزارهای میزبان از جمله پروتولز، شما تجهیزات را تحت عنوان ورودی و خروجی استفاده می‌کنید که برای این کار، لازم است تا مقدار تاخیر کلی را محاسبه کرده و با استفاده از تنظیمات نرم افزار میزبان، آن را از بین ببرید.
قدم سوم: اتصال یونیت آنالوگ به سیستم استودیویی
برای آن که بتوانید یونیت آنالوگ خود را به ستاپ استودیویی خود متصل کنید، راه‌های مختلفی وجود دارد اما در قدم اول باید در نظر داشته باشید که اتصالی که برای این کار استفاده می‌شود، کابل‌های Line هستند که به طور اختصاصی برای همین موضوع طراحی شده اند.
نکته ای که باید در نظر داشته باشید این است که اگر بخواهید سیگنال Mic و یا سیگنال Instrument را با استفاده از یونیت‌های مختلف آنالوگ پردازش کنید، باید بلندی و گین آن‌ها را به اندازه سیگنال Line زیاد کنید. این کار برای یک میکروفون با استفاده از یک پری امپ اتفاق می‌افتد و برای یک سیگنال ساز می‌توانید از یک DI Box و یا ورودی Hi-Z استفاده کنید.
حال برای آن که بخواهید از یک یونیت آنالوگ در استودیوی خود استفاده کنید، کافی است تا سیگنال Line را از خروجی‌های کارت صدای خود به ورودی یونیت آنالوگ خود متصل کنید. سپس خروجی‌های یونیت خود را به ورودی‌های کارت صدا متصل می‌کنید تا پردازش به شکل دقیق انجام شود.
در نظر داشته باشید که بسیاری از یونیت‌ها، تنها قابلیت پردازش مونو را دارند، بنابراین اگر می‌خواهید یک فایل استریو را با آن‌ها پردازش کنید یا باید از پشتیبانی یونیت خود از فایل‌های استریو مطمئن شوید و یا می‌توانید از دو یونیت یکسان برای پردازش استریو استفاده کنید.
اگر در یک استودیوی حرفه ای هستید و یا از تجهیزات مختلف استفاده می‌کنید، باید در نظر داشته باشید که تعداد ورودی‌ها و خروجی‌های کارت صدای شما امکان اتصال انواع یونیت‌ها را برای شما فراهم می‌کند.
اگر می‌خواهید از تعداد زیادی یونیت استفاده کنید و یا می‌خواهید زنجیره‌های مختلف از یونیت‌ها را در اختیار داشته باشید، بهتر است برای استودیوی خود از یک Patch Bay استفاده کنید.
قدم چهارم: پرینت کردن نهایی
هنگامی که میکس شما به پایان رسید، باید در نظر داشته باشید که نمی‌توانید آهنگ را به شکل ساده و آفلاین اکسپورت بگیرید زیرا در این صورت، یونیت‌های آنالوگ شما عملا کاری انجام نداده اند. برای این که به درستی بتوانید فایل‌های خود را اکسپورت بگیرد، بهترین راه پرینت کردن می‌باشد.
برای این کار، در نرم افزار میزبان خود یک Audio Track استریو ایجاد کنید و ورودی آن را، میکس باس و یا مستر باس خود قرار دهید. سپس، پس از اتمام میکس، این لاین را Mute کنید و امکان ضبط آن را فعال کنید و لاین را به مدت آهنگ ضبط کنید.
این موضوع باعث می‌شود تا پردازش‌هایی که یونیت‌های آنالوگ شما انجام می‌دهند در یک فایل استریو ضبط شود که به راحتی می‌توانید آن را اکسپورت بگیرید.
مقاله پیشنهادی سازکالا: خرید لپتاپ برای تولید موسیقی
سخن پایانی
با استفاده از اطلاعات داده شده در مقاله راهنمای جامع استفاده از تجهیزات استودیویی آنالوگ، به راحتی می‌توانید از تجهیزات استودیویی آنالوگ در استودیوی خود و یا در استودیوهای بزرگ استفاده کنید و نتیجه مطلوب خود را به دست آورید. اگر مراحل گفته شده را انجام دهید، هیچ مشکلی در استفاده از این تجهیزات نخواهید داشت.
