بسیاری از افراد هنوز اسم داربوکا به گوششان نخورده است و نمی‌دانند که این ساز چیست. با ما همراه باشید. در ادامه به آن می‌پردازیم. داربوکا یکی از اعضای خانواده سازهای کوبه ای است. سازهای کوبه ای بخش بسیار مهمی از موسیقی را به خود اختصاص می‌دهند. تنوع در سازهای کوبه ای بسیار زیاد است و هر فرهنگ و منطقه سازهای کوبه ای مختص به خودش را نیز دارد، داربوکا نیز از سازهای کوبه ای خاورمیانه است و بیشتر در کشورهای حاشیه خلیج فارس دیده می‌شود.
قدیمی‌ترین داربوکاهای کشف شده مربوط به ۱۱۰۰ سال قبل از میلاد مسیح مربوط به تمدن‌های سومر و بابل باز می‌گردند که نشان دهنده قدمت بالای این ساز کوبه ای است. داربوکا ابتدا در سایزهایی بزرگ‌تر ساخته می‌شد و در گذر زمان به سایز امروزی خود رسیده است. از مهم‌ترین نقش‌های داربوکا می‌توان به استفاده در مراسمات مذهبی اشاره کرد. این ساز به ویژه در معابد استفاده بسیار زیادی داشته و از این نظر برای مردم ساز بسیار مهمی به شمار می‌رفته است.
اسامی مختلف داربوکا
هنگامی که یک ساز استفاده ای گسترده در دنیا پیدا می‌کند اسامی مختلفی نیز برای آن ابداع می‌شود داربوکا نیز به اسامی مختلفی شناخته می‌شود از جمله گابلت درام، تارابوکا، دبوکا، دمبک، تبلا و… در ایران اسم تمپو برای این ساز بسیار رایج است و به دلیل تکرار زیاد خیلی‌ها ساز داربوکا را با نام آشنای تمپو می‌شناسند. تمپو یا داربوکا از سازهای محبوب نواحی جنوبی ایران به شمار می‌رود.
اجزای مختلف داربوکا چیست
بدنه داربوکا معمولا از جنس فولاد ساخته می‌شود اما گاهی با استفاده از سفال و همچنین پلاستیک نیز ساخته می‌شود. داربوکاهای فلزی معمولا دارای کیفیت بیشتری هستند و به عنوان داربوکاهای حرفه‌ای شناخته می‌شوند، همچنین داربوکاهای پلاستیکی و سفالی معمولا برای امر آموزش مورد استفاده قرار می‌گیرند، زیرا قیمت داربوکاهای سفالی و پلاستیکی به مراتب ارزان‌تر از داربوکاهای فولادی هستند.
داربوکا در موسیقی الکترونیک
با اینکه این ساز بیشتر در نواحی اطراف خلیج فارس استفاده می‌شود اما در تمام دنیا طرفدارانی دارد. حتی استفاده از داربوکا در موسیقی الکترونیک نیز بسیار پر طرفدار است و تنظیم کننده‌های موسیقی الکترونیک از صدای داربوکا در تنظیم‌های خود استفاده می‌کنند.
همه چیز درباره داربوکا و تنبک
داربوکا و تنبک دو نوع ساز کوبه‌ای از خانواده طبل‌های جام‌گونه هستند که با هر دو دست نواخته می‌شوند. این دو ساز شباهت‌ها و تفاوت‌هایی با یکدیگر دارند که در این مقاله به آن‌ها خواهیم پرداخت.
شباهت‌های داربوکا و تنبک
هر دو ساز دارای بدنه‌ای به شکل نیمه تخم‌مرغ یا جام هستند که روی دهانهٔ ابتدایی آن پوست کشیده شده است. جفت سازها در گروه سازهای کوبه‌ای پوستی یک‌طرفه (یک‌طرف باز) قرار می‌گیرند. ریشه هر دو ساز به خاورمیانه برمی‌گردد و در بسیاری از کشورهای عربی، ترکی، شمال آفریقا و اروپای شرقی رایج هستند.
هر دو ساز با نام‌های مختلف شناخته می‌شوند. برای مثال، داربوکا با نام‌های تمپو، تارابوکا، دِبلِک، طَبلَک و غیره نامیده می‌شود. تنبک نیز با نام‌های ضَرْب، تُمْپَک، دُمْپَک، زَنْگُلا و غیره شناخته می‌شود.
مشاهده لیست قیمت تنبک در فروشگاه اینترنتی سازکالا
تفاوت‌های داربوکا و تنبک
جنس بدنهٔ داربوکا معمولاً از فلز، به‌خصوص مس و برنج است. جنس بدنهٔ تنبک از چوب است. روی داربوکا معمولاً از پلاستیک یا تلق استفاده می‌شود. روی تنبک از پوست حیوانات مانند بز، گاو، شتر، برّه یا ماهی استفاده می‌شود. شکل بدنهٔ داربوکا در قسمت پایین به صورت شیپور گشاد شده است. شکل بدنهٔ تنبک در قسمت پایین به صورت کاسه گشاد شده است. صدای داربوکا رساتر و صدای تنبک خام‌تر است.
ضربات اصلی داربوکا عبارتند از: دُم (ضربات با کف دست راست در قسمت چپ پلاستیک)، تِک (ضربات با انگشتان دست راست در قسمت راست پلاستیک) و پا (ضربات با کف دست چپ در قسمت مرکزی پلاستیک).
ضربات اصلی تنبک عبارتند از: بَم (ضربات با کف دست راست در قسمت چپ پوست)، تَک (ضربات با انگشتان دست راست در قسمت راست پوست) و گِل (ضربات با کف دست چپ در قسمت مرکزی پوست).
تکنیک‌های نوازندگی و ریتم‌های داربوکا بیشتر عربی و ترکی هستند. تکنیک‌های نوازندگی و ریتم‌های تنبک بیشتر ایرانی هستند.
مطلب پیشنهادی: راهنمای خرید تومبا و جیمبی
سخن پایانی
در این مقاله درباره اینکه داربوکا چیست و در کدام دسته از سازها قرار می‌گیرد صحبت کردیم. در صورت نیاز به اطلاعات بیشتر و دریافت مشاوره از کارشناسان سازکالا می‌توانید از بخش دیدگاه وبلاگ استفاده نمایید و یا با شماره ۰۲۱۵۴۷۷۲ تماس حاصل فرمایید.
